„Cele lonżowania”

„Lonżowanie jest z reguły częścią podstawowego wyszkolenia każdego konia. Jednak w całym życiu konia lonżowanie powinno towarzyszyć mu jako ważny element dalszego szkolenia”

Według Gehrmanna: „Lonżowanie jest dobrą możliwością osiągnięcia współpracy i harmonii z koniem.” Oznacza to, że lonżowanie jest jedną z metod dochodzenia do zasadniczego celu szeroko pojętego jeździectwa.

„Lonżowanie jest doskonałą metodą rozluźniania, gimnastykowania, a także szkolenia konia”

„Lonżowanie, wycinek całego wielkiego rozdziału pracy z koniem z ziemi, powinno być bezstresowym wprowadzeniem i przygotowaniem konia do współpracy pod siodłem. Jest to najlepszy i sprawdzony w praktyce sposób, którego dobrodziejstw jest cała obfitość, limitowana głównie umiejętnościami, doświadczeniem, spostrzegawczością i wrażliwością lonżującego.

Dzięki prawidłowej pracy na lonży można uzyskiwać lepsze rezultaty na poszczególnych etapach szkolenia konia w różnych dyscyplinach. „(..) na lonży można poprawić lub skorygować każdy stopień wyszkolenia, a czasami jest to wręcz jedyna opcja, kiedy koń ma zbyt wiele złych doświadczeń z jeźdźcem w siodle i odmawiania współpracy.

Praca na lonży jest szczególnie ważna na pierwszym etapie szkolenia młodego konia. Uczy się on własnej równowagi, płynności ruchów w chodach podstawowych a także rytmu, rozluźnienia psychicznego i fizycznego oraz oparcia na pomocach zanim dosiądzie go jeździec.

„Koń rozluźniony pracuje dla nas, koń spięty odwrotnie”

Podczas lonżowania młode konie nabierają zaufania do człowieka i uczą się odczytywania jego intencji. Będąc obok konia, najłatwiej jest nawiązać z nim kontakt, pozyskać jego uwagę i ustalić warunki koegzystencji.

Z oddalenia kilku metrów jest się w położeniu umożliwiającym obserwowanie i ocenę poruszającego się konia.

Lonżowanie jest możliwością bezpośredniego zachęcenia koni, które straciły chęć pójścia do przodu. Najczęściej z powodu braku umiejętności jeźdźców.

Poprzez lonżowanie na odpowiednich wypięciach, można rozwijać i wzmacniać prawidłową muskulaturę. Dotyczy to koni zarówno młodych jak i starszych, a także źle jeżdżonych , oraz koni z wadliwą budową ciała. W przypadku koni z obtartym lub obitym kłębem, utrzymanie kondycji i posłuszeństwa jest możliwe dzięki lonżowaniu.

Konie, które chorowały lub są po kontuzji mogą wykonywać tylko lekką pracę, bez obciążenia wagą jeźdźca i tu często lonżowanie jest przydane a czasem nieodzowne. Poprzez pracę na lonży można prowadzić trening wytrzymałościowy.

Lonżuje się, także w ramach nauki jazdy dla początkujących lub bardziej zaawansowanych w celu korekty dosiadu.

Lonżowanie koni użytkowanych w hipoterapii umożliwia wypracowanie i utrzymanie ich posłuszeństwa- zapewnienie bezpieczeństwa rehabilitowanemu.

Praca na lonży jest przydatna w szkoleniu koni zaprzęgowych, które przyzwyczajają się do różnych poleceń głosem.

Lonżowanie młodego konia zaprzęgowego na dwóch lonżach, przyzwyczaja go do dotykania i ocierania pasów pociągowych.

Szczególnie trudne i ważne jest lonżowanie konia woltyżerskiego „Prawidłowe lonżowanie jest podstawowym warunkiem uprawiania woltyżerki sportowej”.

Lonżowanie koni sportowych jest urozmaiceniem żmudnych treningów specjalistycznych i okazują do ich wszechstronnej gimnastyki. Równie dobrze jest lonżować konia, który wykonał duży wysiłek, na przykład po wyczerpujących konkursach skoków lub po WKKW: jest to bardziej regenerujące jak pozostawienie konia w stajni.

Istotnym elementem w przygotowaniu konia do skoków jest lonżowanie cavaletti i skoki bez jeźdźca. Koń podczas takiej pracy uczy się dokładności i koncentracji podczas przechodzenia drągów. „Celem szkoleniowym lonżowania w galopie przez cavaletti jest nauka oceny odległości i umiejętności rozłożenia skoków galopu pomiędzy większą ilością koziołków.

W przypadku młodych koni stanowi to wstęp do pierwszych treningów skokowych, u starszych natomiast jest to doskonały środek na uaktywnienie mięśni grzbietu. Celem systematycznego lonżowania przez cavaletti z zastosowaniem odpowiednich wypięć, może być poprawa wyrazu ruchu (kadencji), a także osiąganie wyższego stopnia zebrania konia.

Niektórzy pomyślą: to dlaczego Monthy Roberts tak krytykuje popularne lonżowanie na pojedynczej lonży czy linie?! Dlatego, że „Lonżowanie prowadzone niewłaściwie może przynieść więcej szkody niż pożytku. Nieumiejętne lonżowanie jest szkodliwe dla zdrowia i wyszkolenia konia – podobnie jak nieumiejętne lonżowanie na dwóch liniach, zła jazda w siodle, czy niewłaściwie przeprowadzona „zabawa w okrążanie” Parelliego. Oprócz prawidłowej techniki i wiedzy fachowej, lonżowanie wymaga sporego wyczucia. Dopiero wtedy lonżowanie jest bardzo wartościową metodą pracy z koniem. Jestem, przekonany, że osoby które czytają ten artykuł świetnie zdają sonie sprawę jak ważne jest nieustanne doskonalenie swoich umiejętności jeździeckich zarówno na grzbiecie konia jak i z ziemi.

Klub jeździecki 8/2010